Datum: 09 t/m 12-08-2018
Tocht: 31e Heuvellandvierdaagse Vilt-Valkenburg
Organisatie: Stichting Heuvellandvierdaagse Vilt-Valkenburg
Internet: http://www.heuvelland4daagse.nl/
Afstand: 4 x 28 = 112 kilometer
Totaal afgelegd: 45057 kilometer
Weer: 1e dag zwaar bewolkt, stevige regenbuien met onweer; daarna half bewolkt, zonniger en droog.
Middagtemperatuur: ca. 23-24 °C, laatste dag ca. 28 °C.
Foto-album: Klik hier
Routes: dag 1 / dag 2 / dag 3 / dag 4
Geocache(s): GC5Q14K / GC6H9W3
Woensdag 8 augustus 2018 – Heenreis en aankomst
Zoals elk jaar wilde ik rond 14.00 uur op de slaapplaats in de school van Berg zijn, dus nam ik rond kwart voor twaalf de bus naar station Venlo. Met de trein ging het via Roermond naar Maastricht, waar ik de bus naar Berg en Terblijt moest nemen. Het busstation was vernieuwd, maar het viel me op dat de blindengeleidelijnen nog ontbraken. Ook was het even zoeken naar de bus, die veranderd was in stadsbus lijn 4. Even na twee uur arriveerde ik in de school, maar dit jaar mochten we niet meer in de klaslokalen slapen. Op het laatste moment had de brandweer hier bezwaar tegen gemaakt, omdat enkele lokalen geen nooduitgang hebben. Jaren lang hebben we er zonder problemen gebruik van gemaakt en elke schooldag mag je dertig kinderen in zo’n lokaal proppen, maar ineens ziet men het wel als een probleem om er te overnachten…
Na het welkom met de koffie en Limburgse vlaai zijn we (Mia was er ook) boodschappen gaan doen en naar de tent gegaan, waar we wat gedronken hebben. Ik heb er ook een nieuw T-shirt gekocht. Op de terugweg troffen we onze trouwe fan Shirley weer. Ze zat in de rolstoel in de tuin en we hebben even wat bijgekletst. Ik liet haar een foto van het T-shirt zien en ze vond het mooi, dus beloofde ik er ook één voor haar te kopen. Nadat we nog even bij de school zijn geweest ben ik gaan eten bij de cafetaria Berg, want ik had geen zin in een uitgebreide maaltijd. Daarna was het tijd voor de traditionele opening van de vierdaagse, met toespraken van de voorzitter, burgemeester en pastoor. Tegenwoordig is er ook nog een programma na de opening met optredens van theatergezelschappen, acrobaten, of iets dergelijks, maar dat wordt voor mij te laat. Dus ging ik terug naar de school, heb daar nog een biertje gedronken en vervolgens ben ik gaan slapen.
Jachthoornkorps Sint Sebastianus uit Schimmert bij de opening
Donderdag 9 augustus 2018 – 1e wandeldag
Berg en Terblijt – Margraten – Euverem (v.v.)
Voor het ontbijt en het klaarmaken van een lunchpakket had ik ruim de tijd genomen en dus ging ik rond kwart over zeven richting de start bij café zaal ’t Vöske, waar ik even na half acht vertrok voor de eerste wandeling van achtentwintig kilometer. De route ging via Gasthuis en Groot-Welsden naar de eerste rust bij gemeenschapshuis Oos Heim in Margraten. Daar zat ik even buiten met een beker koffie, maar al snel voelde ik de eerste regendruppels. Dus bekeek ik het buienalarm op de smartphone en dat beloofde niet veel goeds. Tijd om de paraplu tevoorschijn te halen en de rugzak in de regenhoes te doen.
Via Termaar moesten we naar Euverem en dat was allemaal open terrein. Achter en naast me zag ik donkere volken steeds dichterbij komen en het onweeralarm op de smartphone liet weten dat er ook fiks wat ontladingen waren; 12 kilometer, 8 kilometer, 4 kilometer… Ook dit kwam steeds dichterbij, maar niemand (wandelaars, verkeersregelaars) leek zich zorgen te maken. Ik keek inmiddels in het rond voor een schuilplaats. Helaas waren alle boerderijen behoorlijk ver weg en dus besloot ik maar een bosgebiedje in te vluchten. Ook niet ongevaarlijk, maar altijd nog beter dan het open veld. Pas toen het onweer overgetrokken was, ben ik weer verder gegaan. In Euverem hadden we rust bij restaurant “Cup&Vino Landelijk Euverem” naast camping Osebos en daar heb ik even een kop soep gegeten met de paraplu boven mijn hoofd, want de bomen drupten nog aardig na…
De splitsing met de tweeënveertig kilometer volgde meteen na de rust en ik ging via het gehucht De Hut en de dorpen Ingber en Scheulder terug naar Margraten. Omdat Berg en Terblijt geen drogist heeft en mijn flesje kamferspiritus nagenoeg leeg was, ging ik daar even op zoek naar een drogist. Ik vond een filiaal van de DA, maar zij hadden alleen de variant met glycerol. En dat maakt je voeten zachter in plaats van stugger. Ik kreeg het advies om even bij de apotheek langs te gaan. Die was echter dicht vanwege middagpauze, dus ging ik na de rust in Margraten nog een keer terug. Ze hadden het ook niet, maar konden het bestellen en dan in Berg en Terblijt bij het medisch centrum laten afleveren, waar ik het dan op vrijdag kon ophalen.
Met de onweersbui op de foto…
In Margraten kwam ik Willy nog tegen die een veel hoger tempo had dan ik. De route ging nogmaals via Groot-Welsden en daarna via Wolfshuis terug naar Terblijt. Toen ik bijna in het dorp was, barstte er een tweede onweer los. We moesten nog een heuvel over en langs een maïsveld, wat dus best wel beangstigend was. In Terblijt schuilde ik even onder een carport en ik probeerde op het buienalarm te kijken. Er was echter nauwelijks internetverbinding, dus besloot ik door de regen terug te lopen naar café zaal ’t Vöske. Ik heb in de tent een Affligem dubbel gedronken, want de café is inmiddels veel te duur geworden. Zes en een halve euro voor een halve liter Weizen hoorde ik iemand zeggen… Schandalig. Voor minder dan dat kocht ik een T-shirt voor Shirley. Vanwege het slechte weer zat ze achter het woonkamerraam, maar ze kwam wel even aan de deur toen ze mij zag. Ze glunderde en het T-shirt moest natuurlijk ook meteen aangetrokken worden.
Tegen vier uur was ik weer terug in de school en ik had ruim de tijd om even te gaan douchen. Daarna zijn we naar restaurant De Potkachel gegaan voor het diner. We wilden nog wel even een klein wandelingetje maken en besloten vervolgens naar brasserie Van Alles Get te lopen om alvast te reserveren voor zaterdag, want dan is het daar meestal enorm druk. Tegen acht uur waren we weer in de school, waar ik onder het genot van een paar pilsjes lekker kon uitrusten…
Terug in de feesttent
Vrijdag 10 augustus 2018 – 2e wandeldag
Berg en Terblijt – Hoeve Blankenberg – Mheer (v.v.)
Ook op de tweede dag ben ik wat later van start gegaan, zo rond kwart voor acht. Voor die achtentwintig kilometer heb je sowieso tijd genoeg. De route ging richting Bemelen, waar we aan de westkant van groeve ’t Rooth liepen. Bij die groeve liggen vijf geocaches, die we eigenlijk altijd links laten liggen. Nummer vijf was nog wel te doen vanaf het parcours, dus liep ik even de trappen en de heuvel op. De cache heb ik snel kunnen vinden. Helaas ligt de rest te ver weg (en een paar maanden later werd de hele serie opgedoekt…). Na het oversteken van de Keunestraat ging de route ook nog langs twee prachtige groeves; Aan de Koeberg en Julianagroeve. Zoals de meeste mergelgroeves in dit gebied kun je er wel langslopen, maar de groeves zelf zijn beschermd natuurgebied en dus niet toegankelijk. Even verderop, vlak voordat we de rijksweg N278 overstaken, zag ik ineens een paar koeien in een akker staan. Die hoorden daar duidelijk niet thuis. Ze waren losgebroken uit de naastgelegen wei. Een paar wandelaars dreven de koeien ook nog de verkeerde kant op. Nou maar hopen dat ze niet op de rijksweg terecht zouden komen. Ze hebben het wel even bij de verkeersregelaar gemeld.
Even voor half tien was ik bij de hoeve Blankenberg waar ik een beker koffie gedronken heb. Daarna ging het via Herkenrade, waar een mooie Mariagrot staat, naar Mheer. Daar konden we genieten van prachtige vakwerkhuizen. In de zaal van de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia hadden we rust en werd het weer tijd voor een kop soep. Vroeger, met Henk, deed ik dat ook altijd als we op de helft zaten. Ik vond het prima om deze traditie weer eens op te pakken. In Mheer was wederom het keerpunt voor de achtentwintig kilometer. We mochten over de binnenplaats van het kasteel lopen, die normaal niet toegankelijk is voor publiek. De route ging verder via Libeek, door Sint Geertruid naar Eckelrade. Ook hier hebben we in het verleden vaak rust gehad en dus mooie herinneringen aan de tijd dat Henk er nog was. Langs de groeve Blankenberg ging het vervolgens terug richting de hoeve Blankenberg. De groeve mochten we dit keer niet in en dus ook geen beklimming van de Wolfskop. In plaats daarvan volgden we een pad met flinke stenen, tussen de bomen. Vorig jaar leek dit pad meer op een rivier, maar nu was het gelukkig kurkdroog.
Julianagroeve
Bij de hoeve Blankenberg heb ik een flinke rust genomen; zo’n drie kwartier. En heerlijk genoten van een Grimbergen Dubbel en mijn lunchpakket. Daarna mochten we via de rand van het dorp Cadier en Keer richting Sint Antoniusbank. Hierbij passeerden we het Klinkenberghbos, waar ook een geocache verstopt ligt. Ik probeerde er via een smal paadje en een weiland te komen, maar ik kwam bij een afrastering niet meer verder. Dan maar door het bos struinen, wat nog niet meeviel. De cache lag ook nog tegen een helling, dus werd het flink klauteren. En pas bij de tweede zoekpoging had ik de cache te pakken. Het was wel vermoeiend, maar ik was blij dat ik deze cache nou eindelijk eens gevonden had. Na Sint Antoniusbank en Bemelen ging de route over de Bemelerberg en mochten we kiezen tussen een makkelijk of een moeilijk parcours. Het verschil zit hem in de steilheid van de helling en ik blijf de steilste helling toch wel gaaf vinden. Boven was het weer heerlijk genieten van het fraaie uitzicht.
Tegen vier uur was ik aan de finish en heb ik nog even een biertje gedronken in de tent. Op de terugweg naar de school zat Shirley mij al weer op te wachten in de tuin. Ze had een cadeautje voor me gemaakt; een mooie ingelijste foto van haar met het Heuvellandvierdaagse T-shirt. De lijst was mooi versierd en er stond “Bedankt Shirley” op. Erg leuk; dat krijgt een mooi plekje thuis… Vervolgens ben ik even naar het medisch centrum gelopen om de kamferspiritus op te halen. Die was echter nog niet bezorgd en tegen half zes, na het douchen bleek het er nog steeds niet te zijn. Dat werd dus zuinig aan doen met het restje wat ik nog had. Voor de avondmaaltijd hoefden we deze keer de deur niet uit, want er werd een heerlijke pastamaaltijd van brasserie Amuseer uit Wijlre geserveerd in de school, met verschillende soorten pasta, lasagne en salades.
Kasteel Mheer
Zaterdag 11 augustus 2018 – 3e wandeldag
Berg en Terblijt – Sibbe – Schin op Geul (v.v.)
Na de start, zo rond twintig voor acht, ging de route een stukje door het dorp naar de scouting en voetbalvereniging, waar de fruitpost opgesteld was. Daarna mochten we steil omlaag, door de Dellen naar het Geuldal, waar we de Geul volgden tot in Valkenburg. Daar voelde ik me net een toerist in eigen land. We liepen het Kuurpark Cauberg in, met zicht op het Holland Casino. Na een flinke afdaling volgde de Lourdesgrot, waar ik ook even ben gaan kijken. Langs de Fluweelengrot (wat helemaal geen grot is, maar een mergelgroeve) gingen we weer bergopwaarts, door het bos richting de Wilhelminatoren. Die heb ik trouwens niet gezien, ook al was ik er heel dichtbij. Gelukkig mochten we daarna boven blijven, totdat we via een wei bij het Sibberhuuske uitkwamen voor de eerste rust. Een prachtige locatie voor een rust, zo’n fraaie kasteelhoeve uit de 14e eeuw…
Via Sibbe en IJzeren ging de route naar het Gerendal, met zijn prachtige vergezichten over de omgeving van (Oud-)Valkenburg en Schin op Geul. Daarna wandelden we door de weien bij de Geul in de buurtschap Strucht, om uiteindelijk bij gemeenschapshuis ’t Geboew uit te komen voor de rust op circa veertien kilometer, tevens het keerpunt voor mij. En je raadt het vast al: tijd voor een heerlijke kop soep. Daarna werd het weer een stukje de Geul volgen tot de beroemde “Drie Beeldjes”. Na het oversteken van de Geul ging de route langs kasteel Schaloen en aan de overzijde van de N595 langs de kapel weer het Gerendal in. Terug door de bossen naar het Sibberhuuske, waar ik even een Primus pilsener gedronken heb. Liever heb ik een speciaalbiertje, maar deze had ik nog niet in mijn verzameling op de bier-app Untappd,
Vanuit het Sibberhuuske ging de tocht richting de Cauberg, waar we door het gelijknamige bungalowpark liepen. Daarna volgde een mooi stukje door de hellingbossen naar Vilt en vervolgens een pad langs de zogenaamde belevingsboomgaard van Vilt richting Berg en Terblijt. Daar gingen we weer een stukje over een voormalige vuilstort, die nu omgetoverd is tot natuurgebied. Bij de Brakke Berg kwamen we het dorp weer in en rond half drie was ik al terug bij café zaal ’t Voske. Daar heb ik nog zo’n anderhalf uur in de tent doorgebracht. Het was er best druk, maar wel gezellig. Na het douchen zijn we naar brasserie Van Alles Get gegaan, waar inderdaad van alles wat te kiezen valt op de kaart. We hebben er heerlijk gegeten en gedronken, om vervolgens in de school te gaan uitbuiken…
Uitzicht over Valkenburg
Zondag 12 augustus 2018 – 4e wandeldag en terugreis
Berg en Terblijt – Meerssen – Geulle (v.v.)
Traditioneel moeten we in de school eerst onze spullen inpakken voordat we vertrekken naar de start, zodat men kan poetsen en opruimen. Dus werd het pas rond kwart voor acht dat ik aan de laatste wandeling begon. De route ging wederom richting het Geuldal via de Dellen, maar nu langs de oostkant van de prachtige Curfsgroeve. Helaas kregen we die niet te zien. In het Geuldal stond de fraai versierde fruitpost; miniatuurtractors, een windmolentje, poppetjes… Het was me nog niet eerder opgevallen. Zou het elke dag zo geweest zijn? Na het fruit mochten we onder de A79 door en via het dorpje Raar wandelden we naar Meerssen. Op de Markt, voor de basiliek van het Heilig Sacrament, was een grote rustpost ingericht. Ook dit jaar zaten de vlaaien weer flink onder de wespen, dus was het enorm goed oppassen, ook met koffiedrinken. Ik wilde nog even in de basiliek gaan kijken, maar die was gesloten vanwege de voorbereidingen voor een televisie-uitzending van de heilige mis.
Dan maar weer aan de wandel, langs een uithoek van Maastricht-Aachen-Airport naar de Kruisberg, waar restaurant Bergrust tussen de rijbanen van de A2 ligt. Ooit was dit ook een rustplaats van de Heuvellandvierdaagse, maar nu liepen de wandelaars stug door. Via Kasen wandelden we naar de rand van het Bunderbos, die we richting Geulle volgden. Het duurde een flinke poos voordat de route de afdaling inzette. Na het passeren van het spoorviaduct volgde al snel de rust bij café De Gäöllenaer waar het best druk was in de zaal. En uiteraard had men er weer heerlijke soep en toen ik die op had mocht ik aan de terugweg beginnen. Die ging weer onder het spoorviaduct door, waarna ik de spoorlijn een flink stuk door het Bunderbos mocht volgen. Uiteindelijk moest er weer flink geklommen worden om in Kasen uit te komen, waarna de route naar het ecoduct over de A2 op de Kruisberg ging. Even heb ik nog getwijfeld om een uitstapje naar restaurant Bergrust te maken, maar op de Markt in Meerssen zaten ook leuke eet- en drinktentjes…
In het Bunderbos
Maar eerst heb ik dan toch de basiliek bezocht. Indrukwekkend, groots en erg mooi. Vooral de beelden en het glas-in-lood waren prachtig. Daarna ben ik even een Brugse Zot gaan drinken bij gastrobar De Proosdij. Daar stonden heel wat lekkere bieren op de kaart, maar een groot deel was uitverkocht. Omdat de routes bij deze vierdaagse gesplitst zijn, waren lopers van andere afstanden hier al geweest in de voorgaande dagen, en zij hadden blijkbaar een groot deel van de voorraad opgezopen… Maar het Brugse Zot smaakte prima, en hoewel ik had gehoopt hier verlost te zijn van alle wespen op het plein, betrapte ik er toch nog ééntje binnen…
Rond kwart over één ben ik aan de laatste etappe van zo’n zeven kilometer begonnen. Die ging eerst door het Proosdijpark en nog een stuk door Meerssen, om vervolgens langs de Geul naar de A79 te gaan. Toen we daar onderdoor waren mochten we weer het hellingbos De Dellen in, waar we via het hoger gelegen deel terugliepen naar Berg en Terblijt. Bij de intocht werd ik binnengehaald door mijn moeder en ook Shirley stond met haar vader te kijken, dus hebben we nog even een praatje gemaakt. En zoals elk jaar kreeg Shirley mijn roosje. Ook andere wandelaars hadden dat gedaan en zo had ze een hele bos rozen. We namen afscheid en ik ging me afmelden. Iedereen kreeg nu dezelfde medaille; medailles met het aantal keren dat je hebt deelgenomen worden niet meer standaard verstrekt. Dat vind ik wel erg jammer, dus kocht ik een losse medaille met nummer drieëntwintig. Na het afmelden zijn we nog een poosje in de tent geweest, waar ik van Theo “Hoedje” zelfs nog een paar consumptiebonnen extra kreeg. En met speciaalbier hou je altijd een bon (statiegeld voor het glas) over. Die heb ik later ook maar weggegeven, want ik had wel genoeg bier op…
Rond half vijf waren we bij de school en ik had nog een half uur om te douchen. Daarna hebben we de weekendtas meegenomen naar cafetaria Berg, waar we een patatje gegeten hebben. Helaas misten we net de bus naar Maastricht en dus werd het een uur wachten. Dan maar met een halve liter Alfa Edel Pils op het terrasje van de cafetaria gaan zitten wachten. Rond twintig voor acht zijn we alsnog nar Maastricht vertrokken (samen met een paar Noord-Hollandse wandelaarsters) en daar hebben we de intercity naar Roermond genomen. Na een overstap op de stoptrein van Arriva kwamen we rond 21.00 uur in Venlo aan, waar we met het avondvlinderbusje naar Blerick moesten. Maar van de in- en uitcheck klopte weer eens helemaal niks… Rond kwart over negen stapten we over de drempel van mijn moeders flat en zat de vierdaagse erop. Althans fysiek, want de dag erna had ik nog vrij en kon ik aan de slag met de “digitale erfenis”; de foto’s, routes en geocaches. Het verslag liet nog op zich wachten tot 3 januari 2019…
Basiliek van het Heilig Sacrament in Meerssen
Dagboek van een wandelaar 