Datum: 17-02-2019
Tocht: 2e Winterwandeling 2019
Organisatie: Wsv. D.W.F. Belfeld
Internet: http://www.doorwandelenfit.nl/
Afstand: 26 + 5 = 31 km.
Totaal afgelegd: 45969 kilometer
Weer: Lente-achtig, beetje bewolkt, zonnig, weinig wind.
Middagtemperatuur: ca. 15 °C.
Foto-album: Klik hier
Route: Klik hier
Geocache(s): GC6RF1D
De tweede en tevens laatste tocht van dit seizoen bij wandelsportvereniging D.W.F. Belfeld. Rond tien voor acht ben ik op de fiets gestapt om vanuit Blerick naar sportpark Bakenbos te rijden. Daar heb ik me ingeschreven en een kop koffie gedronken. Daarna ben ik even na half negen aan de route van vijfentwintig kilometer begonnen. Ook dit keer werd er weer een groot deel op knooppunten gelopen. Bij het fietsviaduct over de A73 kwam ik Jolanda tegen en we hebben even een praatje gemaakt. Daarna ging het aan de overzijde van de autosnelweg de bossen in. Na een lusje volgden we het fietspad langs de geluidswal van de A73 en passeerden we een visvijver. Langs de wijk Heide wandelden we naar de Kaldenkerkerweg en vervolgens langs de watertoren, om daarna via een fietsviaduct de A74 over te steken. Uiteindelijk namen we het bospad waar vroeger, tijdens de kleiwinning, waarschijnlijk een treintje overheen heeft gereden. Ook de Mariakapel die nu op de toegangsweg van speelpark Klein Zwitserland staat, heeft hier vroeger gestaan. Daar werd deze kapel echter regelmatig vernield waarna hij verplaatst is naar de ingang van het speelpark. Maar vanwege de aanleg van de A74 moest hij ook daar weg. Op zijn nieuwe plek, meer in het zicht, is hij echter nog steeds niet veilig voor vandalisme…
Rondje Ulingsheide, De Sprung en Venlo-Zuid
Het restaurant van het speelpark is in de winter gesloten, maar wij mochten er na ruim vijf kilometer rusten en de vereniging deed zelf de verzorging. Ik dronk er even een beker koffie, waarna ik aan de extra lus van bijna tien kilometer begon. Die ging naar het klooster op de Ulingsheide, langs de Oelespot, over het terrein van de Zorggroep en daarna via de Sprung naar Venlo-Zuid. Knooppunt 61 was wat onduidelijk. Vanaf de richting waar wij kwamen stonden er helemaal geen pijlen op en dus hebben een aantal wandelaars het lusje naar Venlo-Zuid gemist. In Venlo-Zuid kwamen we langs speeltuin Hagerweike, waar we vroeger met onze wandelsportvereniging E.H.S. vaak bijeenkomsten hadden en ons vorige clublokaal heeft hier heel dichtbij gestaan. Later verhuisden we naar de Zuidpilaar, verderop in de wijk. De route ging verder langs de voormalige camping Onderste Molen, waar we de heuvel op mochten. Ook kwamen we langs de ingang van het Jammerdal. Dit keer gingen we er echter niet doorheen. Tegenover de ingang liepen we de heuvel omhoog, het bos in naar de overweg Egypte, om vervolgens terug te keren bij het speelpark Klein Zwitserland. Tijd voor een kop soep en een broodje knakworst met mosterd.
Bilderberg hotel De Bovenste Molen
Na de tweede rust volgden we de doorgaande weg tot aan de Kaldenkerkerweg, waar we het grindpad rondom het hertenkamp mochten nemen. Dat grenst aan de wijk Heide, waar nog een geocache op te pikken was. Ik moest er wel even voor van de route af en de trap bij het voetgangersbruggetje beklimmen, maar de cache liet zich makkelijk vinden. Mijn zus, haar vriend en de kinderen hadden onlangs een huis gekocht in deze wijk en waren druk aan het verhuizen. Ik had nog met het idee gespeeld om er even aan te gaan, maar ik was al wat aan de late kant en volgens mij had ik ook nog ergens in de hondenpoep gestaan. Dus leek het me maar beter om door te lopen. Langs een andere visvijver en de zandgroeve draaiden we nog een keer terug naar de wijk Heide, om vervolgens door het bos terug naar de fietsbrug over de A73 te lopen. Vanaf daar was het nog maar een klein stukje naar sportpark Bakenbos, maar de tocht zat er nog niet op. Na een rust van ongeveer een half uur mocht ik de lus van de vijf kilometer nog maken om aan mijn afstand te komen. Even na half drie ben ik dus voor de tweede keer gestart; althans, zo voelde het wel…
Nog een keertje de lus van vijf kilometer…
De lus van vijf kilometer ging over het zandpad naar de prachtige vijvers van Chateau Holtmühle, om daarna via het oude bakstenen spoortunneltje Nabben in te gaan. We volgden de weg langs het spoor naar de Boxhoverweg, waar we via het fietspad onder het spoor door moesten. De Geloërkapel aan de overzijde deden we dus niet aan. Via een flinke lus door het buitengebied kwamen we uiteindelijk op het zandpad achter het sportpark Bakenbos, dat later overging op het fietspad. Even na half vier zat de ruime vijfentwintig kilometer er voor mij op. Wel had men mij nog gevraagd of ik weer mee wilde gaan pijlen ophalen van de vijf kilometer. Dus dronk ik even een bokbiertje en zijn Wilma en ik kort na vier uur op pad gegaan. We hoefden niet de hele lus te doen, omdat een deel ook op knooppunten uitgezet was. We moesten een paar pijlen weghalen tot Chateau Holtmühle en daarna konden we langs het spoor, aan de zijde van het sportpark, richting de Geloërkapel lopen. Vlak voor het spoorviaduct hingen weer pijlen en vanaf hier moesten we alles opruimen tot aan de finish. Het lusje bleek toch nog 4,6 kilometer te zijn en dat scheelde maar zo’n 600 meter met de originele route van vijf kilometer. Rond kwart over vijf waren we terug en het startlokaal was al opgeruimd. We zijn niet eens meer naar binnen gegaan. Nadat we nog even hebben staan kletsen ben ik terug naar Blerick gefietst. Mijn moeder was al aan het koken en blij dat ik op tijd, rond kwart voor zes, thuis was…
Hertenkamp in Tegelen
Dagboek van een wandelaar 