Eindejaarstocht Gronsveld, 28-12-2016

Datum: 28-12-2016
Tocht: Eindejaarstocht
Organisatie: Wandelvereniging Vilt
Internet: http://wandelverenigingvilt.nl/
Afstand: 21 kilometer
Totaal afgelegd: 41217 kilometer
Weer: Fris, eerst nog grijs, later opklaringen, droog.
Middagtemperatuur: ca. 4 °C
Foto-album: Klik hier
Route: Klik hier
Geocache(s): GC6WP7P / GC6QPFN / GC6WP6Z / GC6WPA1 / GC6WP9J / GC6WPBG / GC6WPBB / GC6WPAF / GC6WPAY / GC6WP7A

De laatste tocht van 2016. Eigenlijk had ik op 30 december nog naar Simpelveld willen gaan, maar dan werd het meer reizen dan wandelen. Bovendien kon ik de tijd goed gebruiken om de weblog weer eens flink bij te werken. Maar de eindejaarstocht van wandelvereniging Vilt leek me nog wel de moeite waard, dus nam ik even voor zeven uur de trein richting Roermond. Daar moest ik overstappen op de intercity naar Maastricht, die weer eens een klein beetje vertraging had. Met de stoptrein van Arriva (voor mij gratis) naar Maastricht reizen was geen optie, want dan zou ik gegarandeerd de bus missen. Gelukkig liep de intercity de opgelopen vertraging nog wat in, want de overstap op de bus was tamelijk krap. De nieuwe bussen van Arriva rijden best lekker, echter hapert de omroep regelmatig (sommige haltes worden niet omgeroepen, soms stopt het na “De volgende halte is…”), dus moest de chauffeur mij even vertellen waar ik precies uit moest stappen. Bij de halte zag ik de pijlen van de route al hangen en die hoefde ik dus maar terug te volgen naar de start, bij gemeenschapshuis Groeselt.

Het wordt een lange dag
Daar trof ik meteen de man die de consumptiebonnen verkoopt bij de start van de Heuvellandvierdaagse en hij herkende mij meteen. We maakten even een praatje en ik dronk een beker koffie. Om negen uur ben ik van start gegaan en nadat ik weer bij de bushalte voorbijgekomen was, liepen we richting het Savelsbos. De weg begon al aardig te stijgen. Het duurde niet lang voordat we bij de voormalige boswachterswoning kwamen. Met de Heuvellandvierdaagse is het hier meestal flink druk en zijn alle bankjes bezet, maar nu was er niemand en kon ik in alle rust een paar foto’s schieten. Even later kwamen er weer wat wandelaars en liepen we samen het smalle pad achter de boswachterswoning op, langs de mergelwand en weer het bos in. In het bos had iemand een “advent” geocacheserie (24 stuks) neergelegd en de kans was dus groot dat ik er vandaag een aantal tegen zou komen. De eerste lag helaas in het dal en daar was zo gauw geen paadje naartoe te vinden, maar de volgende liet ook niet lang op zich wachten. Er viel mij meteen een flinke boomstronk op en daar bleek de cache achter te zitten. Intussen had ik wel wat bekijks van de wandelaars die voorbijliepen, maar één groepje wist wat ik zocht en zo hadden we toch weer even een onderwerp voor een gesprekje.

Voormalige boswachterswoning in het Savelsbos

Aan de oostzijde van het Savelsbos wandelden we nog wat tussen de velden door en vervolgens ging de route naar Eckelrade voor de eerste rust, in de zaal van harmonie Diligentia. Ook weer zo’n plek waar we met de Heuvellandvierdaagse regelmatig rust hebben gehad. Ik wilde twee bonnen kopen voor een kop soep, maar terwijl ik mijn geld aan het zoeken was waren er wandelaars die voorkropen en hierdoor raakte de bonnenverkoper in de war. Ik kreeg vier bonnen en te weinig wisselgeld. Dat heb je ervan als je alles door elkaar doet. Geduld is blijkbaar ver te zoeken… Nadat dit foutje gecorrigeerd was ben ik een heerlijke kop erwtensoep gaan halen. Erg lang heb ik er niet gezeten, want ik zag verder geen bekenden en ik verwachtte nog wel wat geocaches onderweg. We liepen nog een stukje door het dorp en kwamen langs de voormalige melkfabriek, een mooi oud gebouw waar nu een bed en breakfast in gevestigd is. Vervolgens wandelden we over de nodige veldwegen naar Sint Geertruid en Herkenrade, en kwamen we behoorlijk veel wegkruisen tegen. Ik maakte er een sport van om ze allemaal op de foto te zetten, ook al wist ik zeker dat ik er een aantal al eerder gefotografeerd had. Op één van de veldwegen kwam ik Jac uit Heerlen tegen (of ik zijn naam goed schrijf weet ik niet…). Hij was ook druk aan het fotograferen en we raakten aan de praat. Zo kwamen we ook weer op het geocachen. Hij had het wel eens geprobeerd maar was er toch mee gestopt. Bij een grote boerderij, Hof van Libeek geheten, moest een grote trommel verstopt liggen en Jac had wel zin om even mee te gaan kijken. De naam van de cache was “Drekbak” en daar vonden we een plastic tonnetje met deksel. Ook kon ik hier weer een travelbug inwisselen voor een andere en Jac vond het aardig interessant. Hij werd er zelfs nog enthousiaster van dan ik…

Paddenstoel met licht…?
Er lag nog een geocache in de buurt en volgens mij had Jac er best graag naar toe willen lopen, maar ik vond het iets te ver van het parcours. Vlakbij de Belgische grens kregen we even een lang stuk verharde weg, maar saai was het zeker niet door het mooie uitzicht. De GPS had ineens problemen en was er compleet mee opgehouden. Daar kwam ik pas een eindje verderop, in een bosgebiedje achter, waardoor ik een stukje van de route miste. Gelukkig had Endomondo het nog geregistreerd en het was bovendien geen moeilijk parcours, dus kon ik het later weer bijtekenen. In het bosgebiedje moesten we onder een omgevallen boom door en toen we dat deden zagen we dat er geweldig mooie, zeer kleine paddenstoeltjes op groeiden. Ze waren zo fotogeniek dat we beiden het niet konden laten om de camera tevoorschijn te halen. Twee van de paddenstoelen leken zelfs licht te geven en de grap dat er LED-lampjes inzaten was dan ook snel gemaakt…

Het lijkt net of er lichtjes in deze paddenstoelen zitten…

Aan het eind van het pad liepen we weer de verharde weg op en daar kwam Jac allemaal bekenden tegen. We waren vlakbij de rust en ik ben alvast doorgelopen naar camping en eetcafé De Bosrand. Het was er enorm druk en ik kon nog net een plaatsje vooraan bemachtigen. Het duurde een tijdje voordat de bediening kwam en ik een trappistje voor mijn neus had. Even later kwam Jac ook binnen, maar hij koos toch liever voor een plaatsje achterin, dat net vrij was gekomen. Er zaten ook dagjesmensen in de zaak en ik heb mijn eigen boterhammen dus maar niet opgegeten. Nadat ik het trappistje op had moest ik weer een stukje terug over de harde weg, maar al snel ging de route via een lange trap omhoog het Savelsbos in. De terugweg beloofde nog heel wat geocaches van die adventserie. Bij de eerste zat er wat afwijking op de GPS en dus werd het een flinke poos zoeken. Net toen ik hem te pakken had kwam Jac weer voorbij en samen gingen we op zoek naar de volgende geocache. Die konden we echter niet vinden. Er kwamen zelfs twee andere geocachers meehelpen en ook zij vonden hem niet. Totdat Jac ineens iets langs het pad zag liggen. Volgens mij lag deze geocache niet op de juiste plek, maar wij hadden hem wel te pakken.

Lunch om vier uur…
Elke paar honderd meter volgde er weer een nieuwe geocache en het lukte ons redelijk goed om ze te vinden. De één duurde uiteraard wat langer dan de ander, maar blijkbaar had Jac er plezier in. Één cache konden we niet vinden en zelfs nadat we de spoilerfoto bekeken hadden, lukte het nog niet. Ik was er al lang klaar mee, maar Jac bleef zoeken. Ik denk dat we wel zo’n twintig minuten bezig zijn geweest voordat hij de moed ook opgaf. Aan de laatste geocache waren we al voorbijgelopen, maar gelukkig was het minder dan honderd meter toen ik het ontdekte. We zijn er even voor terug gegaan. We hebben toch nog negen van de tien caches gevonden deze dag. En het laatste stukje door het bos was ook prachtig, omdat de zon al laag stond waardoor de kleuren heel erg fraai en fel waren. Via een aantal boomgaarden wandelden we terug naar Gronsveld, waar we langs het kerkhof kwamen en nog een klein ommetje door het dorp maakten. Even na half vier waren we terug bij gemeenschapshuis Groeselt en daar heb ik samen met Jac nog iets gedronken. Voor mij werd het een Affligem Dubbel. Vervolgens is Jac op zijn scooter terug naar Heerlen gereden, maar ik had net de bus gemist. Dus dronk ik nog maar een trappistje. Ik besefte ineens dat ik mijn boterhammen nog steeds niet gegeten had, dus daar ben ik ook maar aan begonnen…

Nieuwsgierige ezel Dries in een wei bij Gronsveld

Rond tien voor vijf nam ik de bus naar Maastricht en daar kon ik nu wel de stoptrein van Arriva naar Roermond nemen. Ik had gehoopt in zo’n luxe, nieuwe FLIRT-trein te mogen zitten, met Wifi, stopcontacten en een stiltecoupé, maar toen bleek er helaas nog zo’n oude trein van Veolia (volgeplakt met Arriva-stickers) te rijden. Ook van Roermond naar Blerick zat ik in een voormalige Veolia-trein, want hier gaan sowieso pas vanaf 2020 nieuwe treinstellen de rails op. Even na half zeven kwam ik in Blerick aan en na een fietstochtje van een kleine tien minuten was ik weer bij mijn moeder thuis. Onverwacht was het toch nog een lange dag geworden, ondanks de relatief korte wandelafstand van eenentwintig kilometer. Maar dankzij het wandelen, kletsen en geocachen met Jac was het wel een heel gezellige dag… Ik hoop hem nog vaker tegen te komen in de toekomst… Wie weet vinden we nog meer geocaches samen…