Maandag 18/07/2005
Om 5.15 uur ging de wekker. Gaap! Nog even een kwartiertje blijven liggen… Daarna gauw opgestaan, wassen, eten en de laatste spulletjes inpakken. Om half 8 stond Jeu voor de deur om de bagage op te halen, maar om 8 uur was er nog niemand hier om mijzelf op te halen. Toen ging de telefoon. Foutje in de communicatie; Jeu dacht dat Theo mij zou ophalen en Theo dacht dat ik met Jeu mee ging. Nadat Theo mij alsnog opghaald had, werd er bij Wiel en Mariet nog even snel een bakje koffie gedronken, waarna de reis naar Nijmegen begon.
In Nijmegen aangekomen hebben we eerst onze slaapplaats ingericht in de sporthal van forum "De Ganzeheuvel", waarna we in de kantine een bakje koffie dronken. Daarna ging het naar de Wedren, startkaart ophalen en een T-shirt kopen. Vervolgens deden we boodschappen in de binnenstad en aten iets bij een patatkraam. Nadat we de gekochte spullen weggebracht hadden, gingen we even kijken op de Waalkade en bij Valkhof, waar je prachtig uitzicht over de Waal en Lent had. Ook zijn we nog even in de binnenstad geweest en hebben nog iets gedronken op een terras.
Om 18.00 uur werd er soep, koude schotel en yoghurt geserveerd in de Ganzenheuvel. Na het eten hebben we nog even buiten gezeten. Daarna ging ik naar binnen om mijn voeten, lenzen en diabetes te verzorgen, waarna ik in mijn bed dook. Helaas kon ik de eerste nacht maar moeilijk in slaap komen.
Dinsdag 19/07/2005
Om 2.00 uur uit de veren. Veel te vroeg! Eerst even wassen en aankleden, daarna een goed ontbijt. Om 3.30 uur liepen we naar de start, waar we om twintig minuten voor vier aankwamen. Er viel even een buitje, maar dat mocht de pret niet drukken. De tocht voerde via Lent naar Bemmel, Huissen, Elden, Elst, Valburg, Oosterhout, weer door Lent en daarna terug naar Nijmegen.
Onderweg kwamen we Bert, de vriend van mijn zus nog tegen. Hij bleek honderd meter achter ons te lopen. We liepen een klein stukje met hem op, maar ons tempo lag iets hoger. Onderweg haalden we de gratis T-shirts van het VGZ op. In Elden troffen we (Patrick en ik) Nicole en Rudolf op de rust. Met hen liepen we samen tot bij de EHBO-post in Oosterhout. Daar zaten Toos en Veronica. Ik liep met Rudolf en Nicole mee, en Patrick bleef bij Toos en Veronica.
Onderweg hebben we ook een aantal keren gezongen, o.a. Alouette, het hondje van de bakker en mijn tante uit Marokko. Totdat we er zelf hartstikke gek van werden. We hebben ook dit jaar weer gerust bij onze collega’s, de wandelsportvereniging "De Natuurvrienden" uit Merselo.
Na een tijdje gelopen te hebben, begon de binnezijde van de hak van mijn linkervoet pijnlijk te worden. Ook begon ik de hakken zelf te voelen. Verder waren de voeten snel vermoeid, waarschijnlijk doordat de veters te strak gestrikt waren. Er bleek een klein blaartje aan de linkervoet te zitten. Deze heb ik ’s avonds doorgestoken. De pijn op de hakken werd veroorzaakt door eelt.
Woensdag 20/07/2005
Na een beroerde nachtrust van amper 4 uurtjes weer om twee uur uit de veren. Slaapdronken wassen en aankleden, en daarna veel koffie bij het ontbijt. We waren pas om tien over vier aan de start, en door de drukte konden we pas rond half vijf weg. De tocht voerde ons vandaag een groot deel door Nijmegen, daarna door Alverna, Wijchen, Balgoij, Niftrik, weer Wijchen, Beuningen, Weurt en terug naar Nijmegen.
Op de dijk tussen Balgoij en Niftrik zat ik er helemaal doorheen. We wilden even rusten bij een hotelletje, maar daar was weinig plaats. We gingen dus even op de bank in de foyee zitten. Dat zat zo lekker, dat de moed om verder te lopen mij helemaal in de schoenen zakte. Het stuk dijk na de rust viel dan ook erg zwaar. In Niftrik was weer eens niets te beleven.
Op naar Wijchen. Onderweg viel er nog even een stevige bui. In Wijchen was de sfeer erg goed. Tussen Wijchen en Beuningen stond Bert bij de verzorging van de Sligro. Hij was die ochtend niet meer gestart. Ook Patrick, Toos en Veronica zijn niet aan de tweede dag begonnen. Later belde Elske dat ook zij er de brui aan gegeven had.
Na de gezellige doorkomst in Beuningen ging de tocht terug naar Nijmegen. Onderweg (bij de militaire post) pikten we Marc, Theo en Roy op. In Nijmegen was het een drukte van jewelste, omdat roze woensdag uitbundig gevierd werd in de Betouwstraat en Van Welderenstraat. De wandelaars liepen zich hier vast en we werden tot twee maal toe via een omweg naar de finish geleid.
Donderdag 21/07/2005
Van de probleempjes van de eerste dag was weinig meer over. Het blaartje op de binnenzijde van de linkervoet was doorgeprikt en ik voelde er nagenoeg niets meer van. Het eelt op de hakken was ook niet meer zo gevoelig. Alleen waren de voeten nog steeds erg vermoeid, ondanks dat ik de veters minder strak had gestrikt. De tocht voerde vandaag via Malden, Mook, Middelaar, Plasmolen, Milsbeek (2x), Bredeweg, Groesbeek, Berg en Dal, weer terug naar Nijmegen.
Tot in Milsbeek ging alles prima. Het was lekker weer, maar er stond wel een stevige wind. In de lus voor de 50 kilometer lopers was de sterke wind goed voelbaar, waardoor mijn nekspieren enigszins vast gingen zitten. Na de lus waren de voeten zo vermoeid dat ik acuut een rust nodig had.
In Groesbeek en op de Zevenheuvelenweg was de sfeer weer uitbundig. Rudolf kocht in Groesbeek bij de verzorging van de brandweer Beuningen een la-la-la boekje met allerlei wandelliedjes. Op de rust bij Merselo kwamen we Lies en Mariet tegen, waarmee we terug liepen naar Nijmegen.
Vrijdag 22/07/2005
De laatste dag ging van start met een beetje spierpijn en een inmiddels chronisch geworden slaapgebrek. Het bakje koffie na ca. 6 kilometer was dan ook zeer welkom. Vandaag ging de tocht via Overasselt, Nederasselt, Grave, Gassel, Beers, Vianen, Cuijk, Mook, Molenhoek, Malden, terug naar Nijmegen.
Nadat we de Maas bij Grave overgestoken waren, werden we getrakteerd op een plensbui. We rustten even uit op een muurtje onder een paar bomen. Tussen Gassel en Beers zakte mij de moed in de schoenen. De voeten waren vermoeid en ik kreeg last van hoofdpijn. De nek- en schouderspieren trokken helemaal vast, waarchijnlijk door het dragen van de rugzak in combinatie met de koude wind van donderdag. In Beers hebben we een tijdje bij de bakker gezeten met een lekker broodje en een kop koffie. Ook heb ik twee paracetamolletjes ingenomen. Daarna ging het lopen een stuk beter. De hoofdpijn werd dragelijk en de vermoeidheid in de voeten voelde ik ook bijna niet meer.
Helaas waren we hierdoor vrij laat, en de rest van de vereniging was al ver voor ons gefinished. Op de Via Gladiola leek het erg druk. We kwamen bijna niet vooruit. Nadat we een muziekkorps gepasseerd waren, bleek dat zij het hele zaakje ophielden. Nu was er voldoende ruimte om door te lopen en zo nu en dan even een dansje te doen om het publiek te vermaken.
Er waren weer enkele leden van onze vereniging naar Nijmegen gekomen om ons te ontvangen op de Via Gladiola. Na het finishen zijn we naar de sporthal gegaan, heb ik me gedouched en hebben we nog even iets gedronken in de kantine. Daarna zijn we naar Afferden gereden, waar we bij de cafetaria nog iets gegeten hebben.
Zaterdag 23/07/2005
’s Avonds kwamen we (alle E.H.S.-ers die betrokken zijn bij de vierdaagse) bij elkaar in café De Hazewind om gezellig samen te barbequen en de vierdaagselopers te huldigen. Van de negen lopers hebben helaas vier lopers de finish niet gehaald, maar iedere loper kreeg toch een bloemetje aangeboden. Het was een gezellige avond.
En verder…
Via deze weg wil ik iedereen bedanken die de 89e vierdaagse Nijmegen tot een succes gemaakt hebben: Wandelsportvereniging E.H.S. Venlo, de organisatie van de vierdaagse, de collega-lopers, de toeschouwers, de cafetaria in Afferden, café De Hazewind, forum De Ganzenheuvel, wandelsportvereniging OLAT, wandelsportvereniging De Natuurvrienden Merselo en uiteraard iedereen die ik nog vergeten ben.
Dagboek van een wandelaar 