Datum: 23-03-2024
Tocht: Oosterbaan Voorjaarswandeling
Organisatie: Oosterbaan wandel- en sportschoenen i.s.m. Wsv. Noord-Holland
Internet: https://www.oosterbaanalkmaar.nl/ / https://www.wsvnoordholland.nl/
Afstand: 15 kilometer
Totaal afgelegd: 54229 kilometer
Weer: Overwegend zonnig, opklaringen, wat bewolking en enkele maartse buien (met regen en hagel). Sterke, toenemende wind (W, gemiddeld 5 Bft.).
Middagtemperatuur: ca. 9 °C.
Foto-album: Klik hier
Routes: 5 km. / 10 km. / 15 km.
Geocache(s): –
Net zoals verleden jaar werd wandelsportvereniging Noord-Holland ook nu weer door Oosterbaan wandel- en sportschoenen gevraagd om een voorjaarstocht te organiseren. Ik zag het al vroeg op de agenda staan en ik had wel een idee hoe er iets leuks van te maken zou zijn, dus bood ik aan de route in elkaar te zetten. Bij de KWBN stond vijf en tien kilometer op het programma, maar Harry, de tochtcoördinator van de vereniging, wilde graag ook een route van vijftien kilometer hebben. Geen probleem. Eind december 2023 heb ik een eerste versie op de kaart gezet en het tweede weekend van januari 2024 ben ik de routebeschrijvingen gaan maken.
Vijf en stukje tien
Gewapend met een schrijfblok en een paar pennen ben ik zaterdag 13 januari 2024 naar Oosterbaan gefietst. Vanaf daar heb ik eerst de route van vijf kilometer gelopen. Na een stukje industrieterrein passeerde ik de Zandput en vervolgens ging het Overdie in. Daarna kwam ik in park Oosterhout, waar ik bij de wijkboerderij wilde kijken of men hier eventueel zou mogen rusten. De poort stond open, maar zowel in het paviljoen als op de boerderij was niemand te zien. Later meende ik wel iemand gehoord te hebben die mij riep, maar ik was de poort alweer uit. Nadat ik de Vondelstraat een stukje gevolgd had, draaide ik terug het park in en al snel was ik weer bij Oosterbaan. Daar haalde ik mijn fiets op en ben ik naar de splitsing van de tien kilometer gereden. Die route leidde ik via de wijken Overdie en Kooimeer naar de Alkmaarderhout. Bij Villa Zoethout, die ik graag als rust wilde hebben, bleek helaas geen manager aanwezig te zijn om aan te kondigen dat er eind maart een wandeltocht zou zijn, dus reed ik door naar huis. Het begon sowieso te regenen; tijd om te stoppen met route beschrijven. Thuis heb ik het eerste deel meteen uitgewerkt op de computer. Het hoeft maar klaar te zijn…
De weersverwachting voor zondag 14 januari 2024 was een stuk minder gunstig. Er werd regen voorspeld en schrijven ging daarom niet lukken. Dus gebruikte ik de spraakrecorder van de smartphone om de route-aanwijzingen in te spreken. Om tien voor elf vertrok ik te voet vanaf huis. Bij Villa Zoethout pikte ik de terugweg van de tien en vijftien kilometer op, die gezamenlijk langs de voormalige Duitse communicatiebunker R616 en het ziekenhuis naar de binnenstad gingen. Daarna liet ik ze langs de molen van Piet over het Bolwerk naar de grote Sint Laurenskerk lopen, om vervolgens te gaan shoppen in de Langestraat met het prachtige stadhuis. Bij het beeld van Truus Wijsmuller kwam de splitsing. Veel werk leverde dat niet op, want zo’n dertig meter verder kwamen de routes weer bij elkaar. De lopers op de vijftien kilometer maakten een extra lus langs de Waag, over de Kooltuin, door het Victoriepark en na het passeren van de accijnstoren ging de tocht langs het water van het Verdronkenoord. Vanaf de Huigbrouwerstraat liepen beide afstanden gezamenlijk op, over de Laat, een stukje Ritsevoort en vervolgens ging het de prachtige Oudegracht op. Bij de Baangracht volgde nog een stukje Bolwerk en daarna had ik de fraaie oude Landstraat met zijn pittoreske huisjes in het parcours gezet. Uiteindelijk sloten de tien en vijftien kilometer bij de wijkboerderij Oosterhout weer aan op de vijf kilometer.
Naar het Heilooërbos
Bij Oosterbaan ben ik doorgelopen richting sportpark Het Lood omdat ik de heenweg van de vijftien kilometer nog op papier wilde zetten. Via het fietspad door de Boekelermeer ging het naar het viaduct over de A9, met uitzicht op het AZ-stadion. Vervolgens had ik een lusje over landgoed Nijenburg oftewel het Heilooërbos in gedachten. Na het passeren van het landhuis mochten de wandelaars de Kattenberg beklimmen. Uiteraard kon men er ook omheen. Vervolgens heb ik de lopers naar het Blokhovenpark gestuurd om daarna via het fietstunneltje onder de ringweg door langs de Zanderssloot terug te keren in Alkmaar. Na een stuk Oranjepark kwam ik bij hotel The Fallon weer in de Alkmaarderhout en ben ik nogmaals bij Villa Zoethout aangegaan. Ik heb even met één van de managers gesproken en daarna een Texels Bock gedronken. Tegen half vier was ik thuis en heb ik het laatste deel van de routebeschrijvingen gemaakt, om het vervolgens naar Harry te sturen.
Ook had ik aangeboden mee te gaan om de route te markeren. Het was best grappig dat Harry niet verwacht had dat ik kon fietsen met mijn beperkte zicht. Hij maar puzzelen hoe laat we dan te voet zouden moeten vertrekken, maar acht uur ’s ochtends op de fiets stappen was wat mij betreft prima. Met twee uur voorsprong op de eerste lopers moest het goed te doen zijn. Thijs had de vijftien kilometer al op zich genomen en wij bepijlden de tien kilometer. Het stukje van de vijf kilometer heb ik erbij gepakt. Vanaf Villa Zoethout konden Harry en ik samen het hele stuk door de binnenstad doen. Rond half elf waren we terug bij Oosterbaan, waar Niels en Kees (van de dinsdagavondgroep) op het punt stonden om aan de wandeling te beginnen. Even bijpraten met een beker koffie… Het ging nog wel een flinke tijd duren voordat we de pijlen weer konden ophalen en dus zijn we even naar de Alkmaarderhout gefietst, waar Oosterbaan zelf een koffiepost had neergezet op het parkeerterrein naast de stadsboerderij. Daar troffen we enkele bekende wandelaars. Ook Niels en Kees waren er toevallig. Ik denk niet dat veel lopers gebruik gemaakt hebben van de rustmogelijkheid bij Villa Zoethout. Harry en ik zijn er wel heen gegaan voor koffie met gebak, want we hadden toch tijd zat. Voor de wandelaars waren er bovendien in de binnenstad ook nog genoeg rustmogelijkheden die ze op eigen gelegenheid konden bezoeken.
Dankbaar vrijwilligerswerk
Toen we terug reden richting Oosterbaan besloten we de vijf en tien kilometer af te gaan pijlen vanaf de splitsing met de vijftien kilometer. Bij Villa Zoethout hebben we even op Thijs gewacht die de grootste afstand van pijlen ontdaan heeft en daarna hebben we de tweede helft opgehaald. Hoewel er op de Laat niet gefietst mag worden na elf uur ’s ochtends en wij netjes liepen, sjeesden verschillende fietsers tussen het winkelende publiek door. Erg irritant. Tegen half drie hadden we alle pijlen weer binnen en bij Oosterbaan trof ik Kees en Niels. Die laatste had een cadeautje meegebracht uit de stad; een groot blik Smeerkees, een stout met 14% alcohol van brouwerij Kees uit Middelburg. Dat wordt genieten! Van Oosterbaan kreeg ik een paar wandelsokken en een bosje tulpen. Erg attent. En voor zover ik de wandelaars gesproken heb, waren ze blij met de afwisselende routes. Dat is goed om te horen. Zo rond een uur of half vier ben ik weer op de fiets gestapt en reed ik naar huis. Het was lang geleden dat ik mee heb geholpen bij het organiseren van een wandeltocht en het smaakt zeker naar meer. Volgend jaar een nieuwe Oosterbaan voorjaarstocht…?
Dagboek van een wandelaar 