Datum: 24-09-2023
Tocht: Boerenland Wandeltocht
Organisatie: A.V. NOVA
Internet: https://www.avnova.nl/
Afstand: 25 kilometer
Totaal afgelegd: 53523 kilometer
Weer: Licht bewolkt, zonnig, warm, soms krachtige wind (gemiddeld Z, 3 Bft.).
Middagtemperatuur: ca. 20 °C
Foto-album: Klik hier
Route: Klik hier
Geocache(s): –
Tja, is het wel verstandig om met een gekneusde rib te gaan lopen? Gaat dat wel…? Erg zeker was ik er niet van, maar wekenlang binnen blijven zitten is ook niks. Daar wordt het niet beter van. Dus had ik het plan opgevat om naar Warmenhuizen te gaan. ’s Ochtends werd ik wakker met flinke hoofdpijn. De spieren in mijn nek, schouders en rug zaten behoorlijk vast en deden enorm zeer. Waarschijnlijk had ik verkeerd gelegen of was het slapen in een t-shirt niet zo’n goed idee nu het ’s nachts kouder wordt. Het deed zelfs meer pijn dan die gekneusde rib! Toch heb ik me rustig aan klaargemaakt. Het schoot niet op en het idee om met de fiets te gaan liet ik maar varen. Het was sowieso vijftien kilometer; een beste afstand en met het wandelen erbij zou het wel erg vermoeiend worden. Dus liep ik naar het station en daar heb ik rond twintig voor negen de bus richting Tuitjenhorn genomen. Hoewel ik intussen ontbijt en een pijnstiller genomen had, voelde alles nog steeds pijnlijk en verkrampt aan.
Even na negen uur kwam ik aan in de kantine van A.V. NOVA, waar ik me ingeschreven heb. Rond kwart over negen ging ik van start. De route leek heel erg op die van 2022. Er zaten slechts twee wijzigingen in en ik hoorde dat dit kwam omdat een boer geen toestemming meer had verleend om over zijn land te gaan. We liepen dus eerst een rondje door Tuitjenhorn en in het park achter de Rooms-Katholieke kerk zag ik de pijlen niet, net als vorig jaar. Ik keek wat langer rond en zag ineens een flink stuk verderop iets wits. Het bleek zowaar een pijl te zijn. Aan het eind van het park weer niks. Dan maar de route van 2022 volgen op de GPS. Volgens de routebeschrijving moest dat kloppen. Aan de rand van Tuitjenhorn stopte een auto naast me en het bleek Olfert te zijn, die op zoek was naar de startplaats van de wandeling. Ik kon hem niet precies uitleggen hoe hij er met de auto kon komen, maar wist wel ongeveer waar hij naartoe moest. Ik wandelde verder, het dorp uit, langs dierenpark Van Blanckendaell naar de appelpost aan de Kerkweg. Daar gingen we het veld in. Omdat er de afgelopen dagen soms korte maar felle buien gevallen waren, vreesde ik dat het vrij drassig zou zijn. Het bleek mee te vallen.
Nu wel open
Weer op de verharde weg kwam ik een wandelaar tegen die aan het twijfelen was, omdat er nauwelijks pijlen stonden. We liepen een stuk met elkaar op. De eerste wijziging in de route was een extra lus naar het autocrossterrein van ACON, waar het nu gelukkig lekker rustig was. Daarna pikten we de route van vorig jaar weer op bij Eenigenburg. Ook kwamen we bij het museum, waar de koffie klaarstond. Na een korte pauze en een praatje met een buurtbewoner wandelde ik verder, naar het Huys te Nuwendore. Vorig jaar was dit gesloten vanwege vandalisme. Dit jaar mocht ik wel het terrein op en heb ik de gigantische uitzichttoren beklommen. Wel moest ik mijn pet goed vasthouden, want daar boven waaide het flink. Het uitzicht over de polder en de Westfriese Omringdijk was magnifiek. Zeker de moeite waard om naar boven te klimmen. Na een stukje hobbelig graspad, een paar overstapjes en een trapje met klaphek ging de route over de dijk. Op een enkele voorbijscheurende motor en wat fietsers na was het er redelijk rustig. Even later volgde ook de tweede wijziging in de route; we hoefden de dijk niet zo ver te volgen als vorig jaar. Het lusje door het boerenland was eruit gehaald en ik mocht over een fietspad langs gemaal A direct naar Burgerbrug wandelen. Dit compenseerde voor de extra meters die we eerder gemaakt hadden. In Burgerbrug ben ik even gaan kijken bij restaurant Mooi an Zitten, waar ik vorig jaar al niet zo’n goede ervaring mee had. In het zaaltje achterom was niemand aanwezig en men was druk met de buitentap bezig, die klaar moet zijn voor de kermis. De wandelaars worden hier blijkbaar voor minderwaardig aangezien, dus ben ik doorgelopen.
Na het oversteken van de Grote Sloot ging de route een stukje over een graspad langs een slootje met aan de overzijde een woonwijk. Ik verliet Burgerbrug en wandelde verder over het fietspad naar Burgervlotbrug, waar we mochten rusten bij De Brugwachter. Het restaurant was open en het was er gezellig druk binnen. Ik werd er niet helemaal wijs uit welke bieren ze precies hadden, dus bestelde ik gewoon een Affligem Dubbel. Na een rust van een half uur ging ik rond tien voor één weer verder. De wind trok behoorlijk aan en de route ging nu meer zuidwaarts, dus tegen de wind in. Dat was best pittig, ook omdat ik nog steeds last had van mijn nek, schouders en rug. Bovendien begon ik de gekneusde rib meer te voelen, ook al hielp het biertje wel om het een beetje te verdoven. Via een ommetje door het veld kwamen we bij molen F uit, die ook dit jaar weer open was om te bezichtigen. Hoewel ik het prachtig vind, ben ik er niet naar binnen gegaan. De trap is mij veel te steil. Verderop, in Zijpersluis, bij de Jacob Claessesluis, werd het tijd om een paar broodjes uit de rugzak te halen. Die at ik op terwijl ik over het graspad langs het Noord-Hollands kanaal liep. Via een bospad ging de route vervolgens naar de Westfriese Omringdijk en nadat ik die een stukje gevolgd had richting Schoorldam, kwam ik bij paviljoen ’t Praathuis op recreatiepark Geestmerambacht uit. Het blijkt nu weer elke dag open te zijn en ik keek even naar de bierflesjes die op de bar stonden. Niks dat ik nog niet kende, dus bestelde ik een Tripel Karmeliet. Sowieso een prima bier! Ik ben ermee op de veranda gaan zitten. Even wat schaduw was wel prettig…
Erg ver was het niet meer naar Warmenhuizen. Eerst ging de route nog een stukje langs het Noord-Hollands kanaal en over de Westfriese Omringdijk. Daarna wandelden we rechtstreeks naar Warmenhuizen, waar we dwars door het dorp gingen. Langs de prachtige Sint Ursula en Gezelinnenkerk en later ook nog langs de Oude Ursulakerk. Helaas kwamen we weer niet langs het Bolletjescafé De Klok, waar ik wel eens het eigen bier wil gaan proeven. Misschien volgend jaar? Of er toch eens op de fiets naartoe? Tegen half vier kwam ik aan bij de finish en dus had ik net de bus van 15.26 uur gemist. Het was rustig in de kantine. Een stuk rustiger dan vorig jaar. Ik was behoorlijk gesloopt; de pijn was vermoeiend en de wind en warmte maakten het er niet makkelijker op. Wel was ik blij dat ik de tocht volbracht had. Ik dronk twee pilsjes en daarna heb ik de bus van 16.26 uur naar Alkmaar genomen. Rond vijf uur kwam ik daar aan op het busstation en ben ik binnendoor naar huis gelopen.
Lekker sociaal buurtje…
Op de Willem Kalfstraat, waar ik mijn rib gekneusd heb, was het weer één groot zooitje. Een compleet gesloopte scooter in de struiken, vuilnis langs de containers en over de stoep, en ook weer een auto en een busje in de looproute. De auto was zelfs pontificaal midden op de stoep neergezet! Ik was er klaar mee en heb er foto’s van gemaakt, om het bij de gemeente te melden. Een buurtbewoner, misschien wel de eigenaar van het busje, was het er duidelijk niet mee eens en vond het nodig om me nog te bedreigen ook. Wat een eikel! Lekker sociaal buurtje hier… Dus maar weer de politie gebeld. Ik kijk inmiddels nergens meer raar van op… Wat een afsluiting van deze dag!
Dagboek van een wandelaar 