Datum: 15 t/m 18-06-2022
Tocht: 14e wandelvierdaagse Alkmaar
Organisatie: Le Champion
Internet:
https://www.wandel4daagsealkmaar.nl/
Afstand: 4 x 25 = 100 kilometer
Totaal afgelegd: 51094 kilometer
Weer: Weinig tot geen bewolking, zonnig, droog. Weinig wind, O/NO 2-3 Bft, vrijdag ZW 3 Bft.
Middagtemperatuur: Ca. 22-23 °C, vrijdag ca 29 °C.
Foto-album: Klik hier
Routes: dag 1 / dag 2 / dag 3 / dag 4
Geocache(s): GC93V03 / GC9P62Z / GC9TKMW / GC923RV
Na twee jaar afwezigheid door corona (vorig jaar wel een tweedaagse) was er eindelijk weer een heuse vierdaagse in Alkmaar. Wel waren er een aantal grote veranderingen. Zo waren de vier verschillende startplaatsen vervangen door één centrale startplaats, naast de grote Sint Laurenskerk in het centrum. Hier was ook de finish (behalve op de laatste dag) en afmelden werd in de kerk gedaan. Verder waren alle routes vernieuwd en dat leverde een aantal nieuwe rustplaatsen op.
Bart had zich ook ingeschreven voor de vierdaagse. Hij kwam bij mij logeren en op dinsdagmiddag is hij naar mij toe gekomen. We waren allebei niet helemaal fit en voelden er weinig voor om de veertig kilometer te gaan lopen. Bij het ophalen van de stempelkaart voor de eerste dag hebben we ons over laten schrijven naar de vijfentwintig kilometer, wat achteraf een goede keuze bleek te zijn geweest. We werden ingedeeld in de tweede startgroep, dus startten we dagelijks om 7.40 uur in plaats van 6.30 uur. Wel zo heerlijk om wat langer te kunnen slapen!
Nieuwe routes
Op woensdag 15 juni 2022 wandelden we vanuit de start richting de Spoorbuurt, waar we een klein lusje maakten. Daarna gingen we door de Bergertunnel en verder naar park De Oude Kwekerij. Via een aantal verharde wandelpaden kwamen we in de Bergermeer uit, waar we met het fietspad onder de ringweg door gingen naar de Viaanse molen. Na het volgende tunneltje, onder de N9 door, betraden we de Sluispolder en wandelden we richting Bergen, waar we aan de andere kant van de rotonde de Nesdijk namen. Vervolgens gingen we het dorp in en liepen we via het park Meerwijk naar de ruïnekerk in het centrum van Bergen. Via de Kerklaan verlieten we het dorp weer en vervolgden we de route door het Bergerbos, met een smal paadje door een mooi heideveld de duinen in. Na wat klim- en daalwerk passeerden we de bezoekerscentrum De Schaapskooi en staken we de N510 over. Daarna ging het met een flinke boog door een prachtig stuk duinen naar de Voert, die ons terug naar Bergen bracht. Hier liepen we over landgoed ’t Oude Hof, een bosachtig gebied met een groot landhuis. Vervolgens namen we de Meerweg en Groeneweg terug naar Alkmaar, waar we langs de camping kwamen. Nadat we weer onder de A9 door zijn gegaan, volgden we het zandpad langs de Steesloot en later hebben we nog een stukje langs de Hoevervaart gelopen, tot bijna bij mijn flat. We bogen echter af naar de Fritz Conijntunnel, om vervolgens over de Nassaulaan terug naar het Centrum te lopen. Uiteindelijk zijn we over het Clarissenbolwerk naar de finish gegaan.
Donderdag 16 juni 2022 wandelden we, na een rondje om de grote kerk, de Langestraat in waar de grote winkelketens zitten. ’s Middags kun je hier over de koppen lopen; nu was het gelukkig nog rustig. Daarna ging het over de Mient, het Fnidsen en door de Appelsteeg langs het Huis met de Kogel naar de Kooltuin. Na nog enkele straten in het centrum bewandeld te hebben, staken we het Noord-Hollands kanaal over via de Friesebrug, waarna we Oudorp inliepen. Na een stuk door deze wijk en een park gelopen te hebben, gingen we via de Kerkbrug, beter bekend als de kippenbrug, over het kanaal Omval – Kolhorn en wandelden we Alkmaar uit. Na het oversteken van de Ringvaart van de Heerhugowaard namen we de Huygendijk richting het Park van Luna en daarna ging de route verder naar Oterleek. Vanaf daar volgde een bekend stuk naar Heerhugowaard, waar we via een lang fietspad en een hoge brug over de Oostertocht naar de wijk Butterhuizen liepen. In plaats van linksaf, wat we vroeger deden, draaiden we nu rechtsaf naar de Rivierenwijk. Via een park in een wijk met allemaal molens in de straatnamen liepen we vervolgens naar het winkelcentrum in de Middenwaard, om vervolgens terug te keren naar de wijk Butterhuizen. Daarna volgde de Stad van de Zon, een vierkante wijk op een eiland, helemaal volgebouwd met woningen die allemaal voorzien zijn van zonnepanelen. Veel uitstraling en gezelligheid vind ik de wijk echter niet hebben. Aan de andere kant van het Meer van Luna wandelden we weer door het park, langs de voormalige discotheek Palm Beach. We volgden de N242 een stukje en staken deze daarna over, om vervolgens via de Bolbrug voor de tweede keer over het kanaal Omval – Kolhorn te gaan. Via de Achtergeest en het Achtergeestpad kwamen we bij de Hortus Alkmaar. Zoals eerder gedaan, mochten we er dit keer ook weer doorheen, om daarna het fietspad richting de Hoornsevaart te vervolgen. Daar volgde een prachtig stuk over de Molenkade (wat ik ook wel Klein Kinderdijk durf te noemen) en een lusje door de Oudorperpolder. Via de Frieseweg ging het naar de Overstad, waar we even bij de ANWB-winkel naar binnen zijn gegaan om een wandelbroek te kopen. Geslaagd ben ik echter niet. Bart moest ook nog iets halen bij de Decathlon en daarna liepen we via de Ringersbrug het centrum in, waarna al snel de finish bij de grote kerk volgde.
Ook de derde dag, vrijdag 17 juni 2022, begon met een rondje om de grote kerk en een lusje door het centrum, om vervolgens via het Clarissenbolwerk, langs het Noord-West ziekenhuis (met de fraaie voormalige Cadettenschool en, ertegenover, de Duitse radiobunker uit de tweede wereldoorlog), naar de Alkmaarderhout te gaan. Via het Oranjepark en de Zanderssloot liepen we naar Heiloo, waar na de buitenwijk Blockhovepark het Heilooërbos, oftewel landgoed Nijenburg volgde. Ook kwamen we langs de Kattenberg met zijn grote, fraaie oude Linde er bovenop. Daarna wandelden we het dorp Heiloo in, waar we het witte kerkje passeerden en de Kennemerstraatweg overstaken. Aan de overzijde liepen we door een woonwijk waarvan ik de naam nergens kan vinden. Aan de zuidzijde van deze wijk ligt het landgoed Ter Coulster, waar we ook overheen mochten. Het is een bosachtig gebiedje met een grote boerderij in het midden. Vroeger moet hier een kasteel gestaan hebben… Na het oversteken van de Kanaalweg wandelden we het landgoed Willibrordus op, waar nu een GGZ-instelling gevestigd is. De voormalige kerk op dit terrein is omgetoverd tot een cultuurkoepel. Helaas was deze niet open om te bezichtigen. En dus liepen we rap verder, een flink stuk door de wijk Oosterzij en daarna het dorp uit. Vervolgens bracht de route ons naar het grootste bedevaartsoord van Nederland, Onze Lieve Vrouw ter Nood. Helaas liet Le Champion ons niet het mooiste stuk van het park zien. Wel kwamen we langs de prachtige Genadekapel en de Runxputte, waar ik water getapt heb. Niet om te drinken, maar te bewaren als aandenken. Ik had het ook nog nodig om een geoche te kunnen loggen. Daarover later meer. We verlieten het park aan de zijde van het spoor en na het tunneltje vervolgden we onze weg door het Bollendorp naar Noord-Bakkum. Daar draaiden we af richting Egmond-Binnen, waar we over het terrein van de abdij gingen. Vervolgens namen we de Vennewatersweg richting de Zuiderneg, een bosrijk gebied bij het Maalwater. Zo konden we heerlijk door de schaduw naar de Noorderneg lopen, nog zo’n prachtig gebied. Wel iets meer open, omdat we langs het water liepen. Via een lusje door de bebouwde kom van Heiloo wandelden we terug naar het Heilooërbos, om daarna over de Westerweg terug te gaan naar Alkmaar. Het laatste stukje van de route ging door de Westerhout en het Nassaukwartier naar de Singel, waar we de kneppelbrug naar het Clarissenbolwerk namen. En dat ligt niet ver van de finish bij de grote kerk.
De vierde en tevens laatste wandeldag, zaterdag 18 juni 2022, begon wel heel apart. Namelijk met een wandeling dwars door het Stedelijk Museum! Ik was er nog nooit binnen geweest. Helaas kon ik er met mijn beperkte zicht weinig van maken, maar toch leuk om een keer binnen te mogen kijken. Na het verlaten van het museum gingen we onder het stadskantoor door en staken we het Noord-Hollands kanaal over, waarna we het kanaal in noordelijke richting volgden, helemaal tot in Koedijk. Eigenlijk is dit tegengesteld aan de oude route van de laatste dag. Vlak voor de Koedijker Vlotbrug wandelden we door een prachtige groenstrook richting de Oudieplas, maar deze grote vijver hebben we net niet gezien. De route ging namelijk terug naar het kanaal, om vervolgens door te lopen naar de Rekervlotbrug. Daar gingen we de Achtergraft op, die vaak uitgeroepen is tot de leukste vierdaagsestraat. Het was nog vroeg en veel te beleven was er niet. Aan het eind van de straat draaiden we rechtsaf richting recreatiegebied Geestmerambacht, waar we over de bisdam tussen het Lamslik en de Zomerdel liepen. Ook passeerden we de grote uitzichtheuvel en de avonturenspeelplaats. We liepen via de noordelijke en oostelijke oever om de Zomerdel heen. In het nieuwe natuurgebied Geestmerloo kwamen we dit keer helaas niet. In plaats daarvan wandelden we via een stukje Zuid-Scharwoude naar Broek op Langedijk, langs het winkelcentrum en door museum Broeker Veiling. Vervolgens liepen we zuidwaarts het dorp uit en volgden we een graspad langs het kanaal Omval – Kolhorn naar de Twuyvermolen bij Sint Pancras. Na het passeren van die molen wandelden we het dorp in en na een flink stuk bebouwde kom namen we een wandelpad tussen Sint Pancras en de Alkmaarse wijk Vroonermeer. Na het oversteken van de ringweg wandelden we langs station Alkmaar-Noord en via de wijk Huiswaard ging het naar de Rekerdijk, onder de spoorlijn door en weer de Frieseweg op. Aan de overzijde van het Noord-Hollands kanaal liepen we dwars door het centrum om aan de andere zijde bij het Kwerenbolwerk uit te komen. Vervolgens gingen we over het Kennemerbolwerk naar het Ritsevoort en via de Koorstraat naar de grote kerk. Maar op de laatste dag is daar nog niet de finish. We moesten door de nu wel erg drukke winkelstraat, de Langestraat, naar de Mient. Hoewel hier nu een rode loper ligt voor de wandelaars trekt het winkelende slentervolk zich hier maar weinig van aan. Gelukkig was er even later de feestelijke finish op het Waagplein, waar we onze medailles kregen en ik mijn wandelboekje heb laten stempelen.
Rustplaatsen en stempelposten
Op de eerste wandeldag hadden we een stempelpost bij atletiekvereniging Hylas, naast de Viaanse molen. Met WS78 ben ik hier weleens gestart en ook wandelsportvereniging De Jeep had vroeger op tweede paasdag een tocht vanuit deze locatie. We vonden het nog wat vroeg om te rusten, dus zijn we doorgelopen naar de Ruïnekerk in Bergen, waar geen zitplek meer te krijgen was en we dus een staande pauze met koffie en thee gehouden hebben. Voor zover ik het zag, was de horeca rondom de kerk nog niet open. Verderop, in de duinen, konden we rusten bij de schaapskooi, maar ook hier hebben we alleen een stempel gehaald, waarna we doorgelopen zijn. Even had ik de hoop dat we gasterij ’t Woud zouden aandoen. Dat werd helaas te ver. Ook het centrum van Bergen lieten we op de terugweg links liggen. Wel hebben we even bij het filmtheater Cinebergen op landgoed ’t Oude Hof gezeten. Het stuk door de Bergermeerpolder dat volgde trok zich erg lang en hoewel er geen officiële rust meer was, zijn we zo’n drie kilometer voor de finish op het terras bij buitenspeeltuin De Batavier gaan zitten. We waren bij lange na niet de enige wandelaars met dit idee.
Net na het verlaten van Alkmaar kregen we op de tweede wandeldag onze eerste controlestempel bij Poldermuseum Het Oude Gemaal, aan de rand van het Park van Luna. Ook nu was het nog veel te vroeg om te rusten. Dat deden we wel in Oterleek, bij restaurant Bianca’s, waar we met Nicole uit Helmond op het terras hebben gezeten. Op het Coolplein in Heerhugowaard, vlakbij winkelcentrum Middenwaard, kwamen we elkaar weer tegen en hebben we er een gezellig onderonsje van gemaakt op het terras van restaurant Wonder’s. Daarna was er nog een rust langs het Strand van Luna, bij de voormalige discotheek Palm Beach, waar een aantal jaar geleden brand is geweest. Er werd gewerkt aan een nieuwe horecagelegenheid, maar voor nu moesten we het doen met een koffietentje buiten. Zitplaatsen waren er helaas veel te weinig en die zaten dus al vol. Tenslotte bood ook de Hortus Alkmaar nog een rustmogelijkheid in de warme kas met café, maar hoewel ik er eerder gezeten heb, hebben we die nu letterlijk links laten liggen. Het was immers nog maar een paar kilometer naar de finish.
De derde wandeldag begon na ruim vier kilometer met een stempelpost vlakbij het witte kerkje in Heiloo, waar ook horeca is. Leuk, maar wederom veel te vroeg om een stop te maken. Verderop, vlakbij landgoed Ter Coulster, kregen we bij een huis gratis koffie of thee aangeboden en we mochten ook van het toilet gebruikmaken. Het bleek bij de voormalige bewoonster van het landgoed thuis te zijn. Erg aardig. Niet veel later volgde de stempelpost op landgoed Willibrordus, waar we de koffie en thee die buiten verkocht werd overgeslagen hebben. Op het terrein van bedevaartsoord Onze Lieve Vrouw ter Nood hebben we wel even gerust bij het Oesdom. Hier kun je heerlijk buiten zitten op een terras tussen de bomen. Daarna ging het verder naar de abdij van Egmond-Binnen. Er is een horecagelegenheid (zonder alcoholvergunning) en een winkeltje, waar ik een grote fles Sancti Adalberti XII Weizendoppelbock gekocht heb om thuis op te drinken. Na een praatje met een vrijwilligster die ik goed ken, zijn we verder gegaan naar de laatste stempelpost bij tennis- en padelclub (TPC) Heiloo, waar ze lekkere saucijzenbroodjes hadden. Genoeg energie voor de laatste loodjes!
Op de vierde wandeldag liepen we naar Koedijk, waar bij het gezellige café De Bonte Koe een stempelpost stond. Het café was volgens mij wel open, maar omdat wij er niet gestopt zijn, heb ik er niet echt goed op gelet. De volgende rustmogelijkheid was aan de noordzijde van de Zomerdel in recreatiegebied Geestmerambacht, bij strandpaviljoen El Chiringuito. Hier ben ik vaker geweest en omdat Bart een stuk voor me liep besloot ik ook door te lopen, naar restaurant Lovers and Hunters, aan de zuidzijde van de Zomerdel. Ik heb het eerder in een review op Google Maps een “veredelde snackbar” genoemd en dat bleek het nu nog steeds te zijn, want een biertje halen aan de balie kostte flink wat tijd. Zoveel zelfs, dat Bart al op het punt stond om verder te gaan. Jammer, voor een restaurant dat op zo’n mooie plek gelegen is. Ook bij de volgende stempelpost, museum Broeker Veiling, waren verschillende mogelijkheden om te rusten. We zouden ook achter het museum, bij restaurant Marktzicht terecht kunnen. Toch zijn we doorgelopen naar de volgende stempelpost, bij dorpshuis De Geist in Sint Pancras. Nadat we een stempel gehaald hebben, hebben we daar gerust. Een lekker biertje en een broodje knakworst gingen er wel in, voordat we de laatste kilometers naar de finish liepen.
Eten en drinken
Naast de rustposten, waar het vaak koffie of thee was, zo nu en dan een biertje, en soms nog iets te eten erbij, hebben we ook na het wandelen een aantal keren op het terras gezeten. En uiteraard moest er ’s avonds nog warm gegeten worden. Op dinsdag hebben we, na het aanmelden, eerst even tegenover de grote kerk bij bar-restaurant Hofman op het terras gezeten. Daar hebben ze een eigen tripel, dat ik nog niet kende. Vervolgens zijn we gaan eten bij restaurant De Vrolijke Pater, waar ze een Vlaamse keuken hebben en ook steeds weer verrassende, minder bekende speciaalbieren. Dit keer werd het een Keizer Karel Charles Quint Robijn Rood van brouwerij Haacht. Omdat we niet alle dagen de deur uit wilden gaan om te eten, had ik ook een aantal gerechten gekookt en in de vriezer gedaan. Na de eerste wandeldag, op woensdag, hebben we thuis een wokgerecht met noedels, groenten en kipfilet gegeten. Een lekker speciaalbiertje, de Nondeju Grand Cru van de Muifelbrouwerij, paste er ook wel bij. Donderdag zijn we na de wandeling ook nog even een terras op gegaan tegenover de kerk, bij Stadskaffee Laurens, waar ze het “eigen bier” Alsjemelau (van brouwerij De Eeuwige Jeugd) serveren. Het avondeten hebben we thuis weer genuttigd, want er stond een pan macaroni met gehakt, kruiden, tomatenpuree en groente klaar.
Vrijdag zijn we na de wandeling naar de Gedempte Nieuwesloot gelopen. Daar zit het Alkmaars Koffiehuis. Ook hier hebben ze regelmatig nieuwe speciaalbieren, maar vaak is dat wat op de kaart staat al op. Ik maakte het mezelf makkelijk door een grote Weizen te bestellen. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we eten besteld bij pizzeria en grillroom Buona Sera, in het winkelcentrum tegenover mijn flat. Omdat ze daar de vorige keer bezorgkosten voor wilden hebben, heb ik het nu zelf afgehaald. Ik had om 19.00 uur afgesproken en toen ik er kwam moest ik nog twintig minuten wachten. Beetje suf vind ik het wel. Het eten vond ik verder prima, hoewel ik het daar ook al anders heb meegemaakt. Zaterdag, na de feestelijke intocht op het Waagplein, zijn we bij proeflokaal De Boom gaan kijken. Meestal is het daar behoorlijk druk en krijg je op het terras, een ponton op het water, geen plek meer. Dit keer was er nog een tafeltje vrij, dus heb ik er twee speciaalbiertjes gedronken die ik nog niet kende. Keuze zat! Ook qua restaurants is er keuze genoeg in Alkmaar. Toch gingen we thuis warm eten, want we hadden nog genoeg over van de afgelopen dagen. En ook thuis is er altijd wel een lekker speciaalbiertje, zoals de Blubberdikkejetser #6 Pepernoten van brouwerij Kompaan.
Geocachen
Hoewel ik al heel veel geocaches opgepikt heb in de omgeving van Alkmaar, viel er tijdens deze vierdaagse wel nog iets aan het schatzoeken met de GPS te doen. Op de eerste dag zaten er helaas geen nieuwe geocaches langs de route. Op de tweede dag moesten we in Heerhugowaard even van de route af, om in een woonwijk een schattrommeltje te zoeken bij een woning. Hier heb ik ook een eerder gevonden travelbug achtergelaten, zodat iemand dit weer verder mee op reis kan nemen. Op de derde dag was er alleen een virtuele geocache, bij de Runxputte op bedevaartsoord Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. Hier ligt dus geen schattrommeltje. Het was de bedoeling om een fles te vullen met water uit de put, hier een foto van te maken en die bij het logbericht op internet te plaatsen. Omdat ik geen geschikte fles bij me had, kocht ik er één bij het bedevaartsoord. Op de vierde dag passeerden we twee geocaches. De eerste lag bij een kerkje en begraafplaats in Koedijk. Hier heb ik eerder een geocache opgepikt, maar blijkbaar is er nu een nieuwe. Wel precies op dezelfde plek, dus die heb ik gemakkelijk kunnen vinden. De tweede geocache zat in een bosgebiedje langs het pad naar het Geestmerambacht. Het bleek een grote kast met cijferslot te zijn. Gelukkig had ik daar wel de code van. In de kast bleken zesentwintig kokertjes met briefjes te zitten. Alle nummers op die briefjes moest je optellen om het tweede cijferslot te kunnen openen. Het verklaarde meteen de naam van de cache: Pleurkokertjes. Dat ging echter teveel tijd kosten, dus moet ik een keertje terugkomen.
De zondag na de vierdaagse
Bart is na de vierdaagse nog een nachtje blijven logeren. Na een ontbijtje thuis zijn we zondag naar de oude Duitse telefoonbunker R616 in de Alkmaarderhout gegaan. In deze bunker zit het kleine oorlogsmuseum Alkmaar ’40-’45, dat op deze zondag open was. Daar hadden we geluk mee, want het is slechts twee keer per maand geopend voor publiek. Vervolgens zijn we naar Villa Zoethout gelopen om te gaan lunchen. Ze hebben er een heerlijke croque monsieur. Even na tweeën wandelden we terug naar mijn flat. Daar zijn we vlak voor half vier vertrokken richting het station, waar Bart de trein naar Ede genomen heeft. Ik ging ook weer te voet naar huis en toen zat de Alkmaarse vierdaagse er toch echt op… Nog een paar uurtjes uitrusten en dan hup, maandag weer aan het werk!
Dagboek van een wandelaar 