Datum: 04-06-2022
Tocht: Heilooërbos, Maalwater en De Hout
Organisatie: – (eigen tocht)
Afstand: 14 kilometer
Totaal afgelegd: 50969 kilometer
Weer: Bewolkt met opklaringen en soms wat zon, warm, maar frisse wind (N 4 Bft.).
Middagtemperatuur: Ca. 20 °C.
Foto-album: Klik hier
Routes: Klik hier
Geocache(s): –
Het aantal georganiseerde tochten dat vanuit Alkmaar met het openbaar vervoer bereikbaar was, was weer eens bedroevend laag. Bovendien reden op deze zaterdag de helft van de treinen richting Amsterdam niet, door personeelstekort bij de Nederlandse Spoorwegen. Op vrijdag was ik met Bart aan het puzzelen waar we een eigen tocht konden gaan lopen. Ook hij had spoorproblemen; door werkzaamheden reden er bussen in plaats van treinen van Ede naar Utrecht. Hij wilde graag in Amsterdam-Noord lopen, maar daar voelde ik niet veel voor, want we zijn er al zo vaak geweest momenteel zoek ik meer rust. We kwamen er niet uit en dus zat ik zaterdagochtend thuis. Weer de hele dag binnen rondhangen, daar had ik ook geen zin in. Dus plande ik een tochtje van zo’n tien kilometer en vroeg ik aan de dinsdagavond-wandelgroep van Klaar Mee – Loop Mee wie er zin had om mee te gaan. Er werd wel op gereageerd, maar niemand had tijd of zin. Dan maar alleen op pad…
Afgesloten
Vlak voor vertrek las ik op de site van Uitkijkpost dat het pad door de Baafjespolder een maand langer afgesloten zou blijven, omdat de grasmat die aangebracht is na het repareren van de dijk nog niet genoeg wortel geschoten heeft vanwege de droogte. Jammer; hierdoor moest ik mijn route omleiden. Even voor 14.00 uur ging ik maar gewoon aan de wandel en ik zou wel zien wat ik er van maken kon… Voor de zekerheid liep ik wel even langs de Alkenhorst die volgens mij dicht was. Ik had gezegd rond twee uur te vertrekken en je weet maar nooit; zo meteen staat er toch iemand te wachten die niet gereageerd heeft… Maar zoals verwacht was er niemand en ben ik door De Hoef verder gelopen richting de Aldi en daarna bij de Kalkovensweg het spoor overgestoken. Via de Westerweg wandelde ik Alkmaar uit en Heiloo in, om daarna bij kwekerij G. Meijer het landgoed Nijenburg op te gaan, oftewel het Heilooërbos in. Ik volgde het pad richting de bosrand, want daar heb je meerdere malen mooi uitzicht over de Baafjespolder. Bij het toegangshek van de polder bleken inderdaad aangepaste borden te staan en dus werd het omkeren. Dan maar via de Stetlaan naar Heiloo. Vlak voor de Belieslaan schoten een paar fietsers het voetpad op en ik riep nog dat het fietspad iets meer naar links was, maar ze reden zonder te reageren door. Later bleek daar een logische verklaring voor te zijn, want door werkzaamheden was het hele fietspad verdwenen. De weg lag helemaal open tot aan het Maalwater.
Na het passeren van de Heksenkring nam ik het smalle paadje naar het parkeerterrein van het Maalwater. Even verderop, achter het elektriciteitshuis, sloeg ik linksaf en volgde ik het voetpad langs het water. Bij de houten brug vond ik dat ik nog wel een stukje verder kon lopen en ook bij het betonnen bruggetje verderop dacht ik er zo over. Wel moest ik over een fietspad, want het graspad ligt veel te dicht tegen de waterkant aan en het is vanwege de begroeiing op het laatste stuk slecht begaanbaar. Vanaf de betonnen brug is het pad dat mij bekend is, soms drassig. Dus koos ik eens een ander paadje. Dat bleek zelfs deels verhard te zijn en het was prima te lopen. Aan de Heilooër Zeeweg vond ik het welletjes en stak ik het water over, om aan de andere kant een klein stukje fietspad te nemen. Daarna kon ik weer een voetpad op, langs een speeltuin, parkeerplaats met informatiebord van het wandelnetwerk Noord-Holland en terug naar het Maalwater. Nu volgde ik de zuidelijke oever. Bij een strandje lieten enkele mensen een paar honden in het water zwemmen. Iets verderop vond ik een bankje en daar heb ik even gerust. Slokje water, pakje Breaker bananenyoghurt en even mijn moeder bellen…
Goed kijken en luisteren
Door de frisse wind voelde het na een tijdje vrij koud aan. Ik moest sowieso verder, steeds maar de zuidelijke oever volgen tot ik weer vlakbij het elektriciteitshuis uitkwam. Vanwege de wegwerkzaamheden stak ik de Belieslaan over en liep ik langs een aantal sportclubs door Heiloo. Ik ontdekte een mooi parkje waar ik nog nooit geweest ben. Daar sloeg ik linksaf en wandelde ik terug naar de Stetlaan, waar ik een ommetje door het Heilooërbos maakte. Bij de onbewaakte overweg moest ik goed uitkijken. Gezien het tijdstip moesten er haast wel twee treinen aankomen. Eentje passeerde vlak nadat ik het spoor ben overgestoken en die heb ik op de foto kunnen zetten. Ik vervolgde mijn weg over de Kraaienlaan. Bij de Zanderslootweg, een fraai fietspad door het bos, moest ik ook weer goed opletten. Het was er druk met fietsers en ik heb een tijdje staan wachten. Daarna volgde nog de oversteek van de drukke Kennemerstraatweg, waar ik mazzel had dat er net niets aankwam. Ik ben even doorgelopen naar de oostelijke rand van het landgoed Nijenburg. Daar staat een bankje met fraai uitzicht over de polder en het AZ-stadion. Ik ben er even gaan zitten om op mijn smartphone de persconferentie over de verdwijning van Gino (9 jaar) uit Kerkrade te volgen. Een trieste zaak…
Het ging hard met de tijd en na die pauze ben ik vlug verder gegaan langs het fraaie landhuis. Net nadat ik er een foto gemaakt had, belde mijn vader. Lang hebben we niet aan de telefoon gehangen. Ik moest de Kennemerstraatweg weer oversteken om vervolgens over de Kattenberg te klimmen. Daarna draaide ik rechtsaf en liep ik over het mulle zandpad terug naar Heiloo, om door de woonwijk Blockhovepark en via de Zanderslootweg terug te keren naar Alkmaar. Hoewel ik de route rechtstreeks terug naar huis had gepland, besloot ik nog door het Oranjepark en De Hout te wandelen, met een rondje om de stadsboerderij. Ik ging op bezoek bij de volière, waar het redelijk druk was. Daar heb ik op een bankje gezeten om mijn mandarijnen te eten. Nadat ik even naar de vogels gekeken heb, wandelde ik langs huize Westerlicht, door de Westerhout en via het Fritz Conijntunneltje terug naar mijn flat. Inmiddels was het al half zes en het was nog steeds best warm, dus ging ik even op het balkon zitten met een fris “Milkshake IPA” van Brewdog. Heerlijk na zo’n wandelingetje! Ook deze tocht, die iets langer werd dan gepland, was me prima bevallen. Het deed goed om even buiten te zijn!
Dagboek van een wandelaar 